Nederlands Gesloten Club Kampioenschap in Dalfsen 2 juni 2012

Gepubliceerd:

Na heel veel dubben of we nog een reserve speler mee moesten nemen, hebben we uiteindelijk, omdat je ‘moet’ indraaien, toch besloten om na een heel seizoen met z’n 4-en te hebben gespeeld, er nu ook met 4 man (m/v) op af te gaan. Dat waren Denise Goemans, Dajana Petrovic, Max Pronk en Joris Berkhout.

Om 8.00 uur vertrokken we bij de Rabobank. De C1-meiden waren net even eerder weg, maar toen we in Friesland voor een brug moesten wachten, stonden we toch nog weer naast elkaar. De C1-meiden waren bij de laatste 8 van Nederland en moesten naar Zwolle. Wij waren bij de laatste 16 en moesten naar Dalfsen.
Voor de eerste poulewedstrijd was Max niet heel erg lekker (oh jee) en Joris liep ook al mank de sporthal binnen, hij had last van zijn teen?! Daar gingen we dan met zijn 4-en.
Maar met even de rust bewaren en rustig inspelen konden we aan de 1e wedstrijd beginnen en was er eigenlijk weinig aan de hand. Die wedstrijd tegen Sarto uit Tilburg hadden we snel in de tas. 25-18 en 25-15.
De 2e poulewedstrijd moesten we tegen Rebelle uit Dieren. Rebelle mocht serveren en in 4 klappen stonden we 4-0 achter. Dat was even slikken, maar na een time out werd dat snel weer recht getrokken. Het meegekomen publiek van Rebelle, wat zo mega aanwezig was in hun 1e wedstrijd, was opeens opvallend stil. Ons team hield goed het koppie erbij en deze wedstrijd werd gewonnen met 25-22 en 25-19.
De 3e wedstrijd in de poule was tegen het Friese Far Ut uit Hommerts. De eerste set ging heel vlot, 25-10, maar in de 2e set lieten we ons behoorlijk van de wijs brengen door het megapubliek van het veld achter ons waar het heel spannend was. De stand liep tamelijk gelijk op, maar na een time out wisten onze kanjers zich toch aardig van die herrie af te sluiten en speelden gewoon weer ons eigen spelletje wat resulteerde in de stand 25-11.
Hiermee waren we 1e in de poule en moesten nu de kwartfinale tegen de nr 2 van een andere poule, dat was Flash Stars uit het Twentse Langeveen. Ook deze wonnen we redelijk overtuigend met 25-18 en 25-13
De C1 meiden waren in Zwolle 3e geworden in de poule en jammer genoeg al klaar, maar wel met het leuke gevolg dat ze allemaal bij ons kwamen kijken. Nu hadden wij ook onze herrie. Helemaal Top.
We zaten nu bij de laatste 4 en moesten in de halve finale tegen Wevo ’70 uit het Twentse Weerselo. Zij wisten niet waar Warmenhuizen lag, maar wij (fam. Berkhout) wel waar Weerselo lag (daar waren we een keer op vakantie geweest). In hun kwartfinale hadden we al gezien hoe zij hun spelletje speelden, het donkere meisje, nr 9 speelde bijna alles rechtstreeks over het net. Daar waren we dus al op voorbereid. Technisch mocht een hoop van de scheidsrechter, maar ook Max kreeg mee dat je je daar niet te veel aan moet ergeren. Bovendien leverde een massaal oeoeh.. van C1 nog erg laat, toch nog een punt op. Met weer gewoon ons eigen spelletje brachten ze deze wedstrijd tot een 25-18 en 25-12.
Wij waren geplaatst voor de finale, maar die andere halve finale duurde nog voort. Daar speelde het lange Rebelle tegen de kleine meisjes van Somas en dat werd een thriller. Na een 1-1 stand in sets moest er een 3e set komen. Die ging gelijk op en werd megaspannend afgesloten met een stand van 20-18 in het voordeel van Somas Activia uit het Brabantse St. Anthonis
De finale: dat was de spannendste wedstrijd van het hele seizoen. De meisjes van Somas allemaal bijna een kop kleiner dan Denise (onze langste) speelden eigenlijk het spelletje waar wij ook goed in zijn. Verdedigend over het hele veld. Wij lieten ons daar te veel in meeslepen en speelden ook vaak tactische balletjes, maar die kwamen gewoon weer terug. Wat wij ook nog kunnen is aanvallen (vooral van Joris) en die paar keer dat dat goed lukte en die paar mega services van Max aan het einde van de 2e set, die gaven de doorslag 26-24 en 25-23.
 
KAMPIOEN VAN NEDERLAND!!!

We kregen bij de felicitaties van andere verenigingen ook weer menig compliment over het vooral technisch goed verzorgde spel. Da’s toch mooi om te horen. Al met al dus een zeer terecht en verdiend resultaat. Een seizoen zonder setverlies, wie heeft dat?!
Op de terugweg pakten we nog een welverdiende McDonalds en uiteindelijk kwamen we na een lange dag om 23.15 uur moe maar voldaan weer in Warmenhuizen terug.

de coach