Dubbele overwinning in de Doorbraak
ingevoerd op 29-11-2004
Het was eindelijk weer eens dubbel feest in sporthal de Doorbraak. Na een periode van twee jaar boekten de beide volleybalhoofdmachten van Dinto in hetzelfde weekeinde een thuisoverwinning. Toch viel er vooral bij de dames van Bejo/Dinto nog heel wat werk te verzetten, voordat de champagne ontkurkt kon worden. Na een dikke 2-0 achterstand in sets kwam de formatie van Leo Snepvangers ijzersterk terug en kaapten de overwinning voor de neus van DeVolCo uit Deventer weg. De heren van De Nijs/Dinto zijn dit seizoen in de thuishal een klasse beter dan in de uitduels. Het geroutineerde Amsterdamse US 2 kon slechts in het tweede wedstrijddeel een vuist maken: 3-1.
DeVolCo toonde in de eerste set veel lef met een strakke floateropslag en de thuisploeg kon deze totaal niet onder controle krijgen. Spelverdeelster Paddy liep bijkans een marathon om de vele afzwaaiers te bereiken. Ook Dinto serveerde strak en hard. De opslag was echter recht op de passing en dus totaal ongevaarlijk. De ploeg van Leo Snepvangers liep de gehele set achter de feiten aan: 17-25. De coach sleutelde wat aan de opstelling en zette Marjon en Saskia in de basis. Een sterk serverend DeVolCo zorgde voor een dramatisch scoreverloop. Bij een 3-16 stand kwam Mireille binnen de lijnen. Ook voor deze spelbepaalster waren de druiven zuur. Met alle wilde pass ballen viel eenvoudigweg weinig aan te vangen. De Deventer opponent speelde in de slotfase van de sets zelfs twee combinatieaanvallen om de suprematie te onderschrijven: 14-25. In de derde set ging verassend genoeg de knop om. Snepvangers liet de goedspelende Mireille staan en posteerde Josien op de flanken. Dinto serveerde in de persoon van Simone van Haneghem eindelijk goed naar de lijnen en pakte direct een 5-0 voorsprong. De bezoeksters vielen op alle fronten wat weg en Dinto profiteerde optimaal: 25-16. De Deventer formatie was nu wakkergeschud en ging er weer vol tegenaan: 12-15. Het zag er even naar uit dat Dinto net als in de vele voorgaande duels tenonder zou gaan aan onzeker en slordig spel. Niets bleek minder waar. Josien, bediend door de teruggekeerde Paddy, sloeg enkele onhoudbare smashes rechtdoor langs de lijn. De gevarieerde service van Marjon deed er nog een schepje bovenop. Libero Els bracht inmiddels een vlekkeloze pass. Aan het eind van de set kreeg Esther enkele lange steekballen door het midden en zorgde daarmee voor veel dreiging aan het net. Dinto pakte de uiterst spannende set met 25-23 en vierde het uitbundig. Snepvangers maande tot concentratie: er moest immers nog wel een vijfde set gespeeld worden. Astrid scoorde in het beslissende deel veel belangrijke punten. Na een veldwissel bij 8-4 kon DeVolCo met veel risico-opslagen nog knap terugkomen. Een uiterst slim spelende Simone van Haneghem gooide echter aan het eind van de set met geplaatste “driveaanvallen” afgewisseld door harde smashes de deur voor de gasten ruw dicht: 15-10.
Beginopstelling Bejo/Dinto: Paddy Breeuwer; Simone van Haneghem; Josien Oud; Astrid van Straten; Channa Bak; Esther Smit; libero Els Stoop.
De heren van De Nijs/Dinto kwamen direct goed uit de startblokken. Sander speelde een goed tempo op de buitenkant waardoor Erik en Rick gemakkelijk konden scoren. Ook Raimo was door de blokkering van de Amsterdammers niet af te stoppen: 25-17. US begon in de tweede set met een betere spelverdeler. De pass bij Dinto was geen schim van die van de eerste set. De thuisploeg kwam er daardoor totaal niet meer aan te pas: 17-25. Bloothooft besloot het geheime wapen uit het tweede team in te zetten en posteerde Jean op de diagonaal. Gesteund door een uitstekende sprongfloater van Erik had deze wissel gelijk succes: 10-4. Het team was weer volledig op de rails. Had Dinto zich in de tweede set zich nog stukgeslagen op de Amsterdamse blokkering, nu was het de Warmenhuizer formatie zelf, die een muur optrok voor de wanhopige gastploeg. Het werd na een 23-20 voorsprong toch nog spannend:24-23. Met een prachtige smash verzilverde Rick het setpoint:25-23. Vervolgens liep het uit op een kat-en-muisspel. US was volledig murw gespeeld en droop met een 25-14 stand af.
Beginopstelling De Nijs/Dinto: Sander van den Berg; Erik Mulder; Raimo Paula; Jurgen van Baar; Rick Breeuwer; Djerry Tervoort.
DeVolCo toonde in de eerste set veel lef met een strakke floateropslag en de thuisploeg kon deze totaal niet onder controle krijgen. Spelverdeelster Paddy liep bijkans een marathon om de vele afzwaaiers te bereiken. Ook Dinto serveerde strak en hard. De opslag was echter recht op de passing en dus totaal ongevaarlijk. De ploeg van Leo Snepvangers liep de gehele set achter de feiten aan: 17-25. De coach sleutelde wat aan de opstelling en zette Marjon en Saskia in de basis. Een sterk serverend DeVolCo zorgde voor een dramatisch scoreverloop. Bij een 3-16 stand kwam Mireille binnen de lijnen. Ook voor deze spelbepaalster waren de druiven zuur. Met alle wilde pass ballen viel eenvoudigweg weinig aan te vangen. De Deventer opponent speelde in de slotfase van de sets zelfs twee combinatieaanvallen om de suprematie te onderschrijven: 14-25. In de derde set ging verassend genoeg de knop om. Snepvangers liet de goedspelende Mireille staan en posteerde Josien op de flanken. Dinto serveerde in de persoon van Simone van Haneghem eindelijk goed naar de lijnen en pakte direct een 5-0 voorsprong. De bezoeksters vielen op alle fronten wat weg en Dinto profiteerde optimaal: 25-16. De Deventer formatie was nu wakkergeschud en ging er weer vol tegenaan: 12-15. Het zag er even naar uit dat Dinto net als in de vele voorgaande duels tenonder zou gaan aan onzeker en slordig spel. Niets bleek minder waar. Josien, bediend door de teruggekeerde Paddy, sloeg enkele onhoudbare smashes rechtdoor langs de lijn. De gevarieerde service van Marjon deed er nog een schepje bovenop. Libero Els bracht inmiddels een vlekkeloze pass. Aan het eind van de set kreeg Esther enkele lange steekballen door het midden en zorgde daarmee voor veel dreiging aan het net. Dinto pakte de uiterst spannende set met 25-23 en vierde het uitbundig. Snepvangers maande tot concentratie: er moest immers nog wel een vijfde set gespeeld worden. Astrid scoorde in het beslissende deel veel belangrijke punten. Na een veldwissel bij 8-4 kon DeVolCo met veel risico-opslagen nog knap terugkomen. Een uiterst slim spelende Simone van Haneghem gooide echter aan het eind van de set met geplaatste “driveaanvallen” afgewisseld door harde smashes de deur voor de gasten ruw dicht: 15-10.
Beginopstelling Bejo/Dinto: Paddy Breeuwer; Simone van Haneghem; Josien Oud; Astrid van Straten; Channa Bak; Esther Smit; libero Els Stoop.
De heren van De Nijs/Dinto kwamen direct goed uit de startblokken. Sander speelde een goed tempo op de buitenkant waardoor Erik en Rick gemakkelijk konden scoren. Ook Raimo was door de blokkering van de Amsterdammers niet af te stoppen: 25-17. US begon in de tweede set met een betere spelverdeler. De pass bij Dinto was geen schim van die van de eerste set. De thuisploeg kwam er daardoor totaal niet meer aan te pas: 17-25. Bloothooft besloot het geheime wapen uit het tweede team in te zetten en posteerde Jean op de diagonaal. Gesteund door een uitstekende sprongfloater van Erik had deze wissel gelijk succes: 10-4. Het team was weer volledig op de rails. Had Dinto zich in de tweede set zich nog stukgeslagen op de Amsterdamse blokkering, nu was het de Warmenhuizer formatie zelf, die een muur optrok voor de wanhopige gastploeg. Het werd na een 23-20 voorsprong toch nog spannend:24-23. Met een prachtige smash verzilverde Rick het setpoint:25-23. Vervolgens liep het uit op een kat-en-muisspel. US was volledig murw gespeeld en droop met een 25-14 stand af.
Beginopstelling De Nijs/Dinto: Sander van den Berg; Erik Mulder; Raimo Paula; Jurgen van Baar; Rick Breeuwer; Djerry Tervoort.
Waar is de bal ?
Alle ogen gericht op de bal !